De Belgische bassist/gitarist/componist Nicolas Fiszman (1964) werd al op 11-jarige leeftijd onder de hoede genomen door meestergitarist Philip Catherine. Hij werkte met een flink aantal grote namen, zo begeleidde hij in 2019 Sting op zijn tournees door Europa en de V.S. als bassist. Op dit album, zijn lang verwachte debuut, keert hij terug naar zijn oude liefde, de gitaar. Hij heeft hier een uitgelezen gezelschap om zich heen verzameld met Ziv Ravitz op drums, Nicolas Thys op bas, Olivier Bodson op flugelhorn en trompet, Frank Deruytter op tenorsax, Arnould Massart en Nicola Andrioli op piano en op het nummer “Jean-Baptiste & Ivan” horen we Tuur Florizoone op accordeon en Philip Catherine op gitaar. Alle nummers zijn gecomponeerd, gearrangeerd en geproduceerd door Nicolas behalve “Sesiliya” van Nicolas en Khadja Nin.

Een verrassend goed album van deze fantastische gitarist, bizar dat hij nu pas zijn debuutalbum uitbrengt, want hij heeft heel wat in zijn mars, hij heeft een geheel eigen geluid dat uitermate prettig in het gehoor ligt. Bovendien weet hij boeiende en spannende composities te schrijven zoals het intrigerende “Are we done” met zijn steeds herhaalde piano melodie als een herinnering aan de minimal music van weleer. Hetzelfde geldt voor het swingende “Fast Ride” met zijn onstuitbare ritme dat leidt tot verwoed vingerknippen of ritmisch meetikken met de voetjes. Tot de absolute hoogtepunten behoort het fraaie “Jean-Baptiste & Ivan”, vooral door de aanwezigheid van Tuur Floorizone en Philip Catherine die zorgen voor een speciale sfeer. Ook het rockachtige “Freddy” is een topper met forse klappen op het slagwerk en Nicolas die uit een ander vaatje tapt met een bluesy rockgitaar, een ronduit lekker nummer dat zich ontrolt als een flitsende filmdocumentaire. De rust keert terug in het romantische “Gilles & Shangu” met serene gitaarklanken. “Broken Light” is een echte gitaar instrumental als een soort van jazzy versie van een groep als de Ventures maar dan met blazers, een prettig in het gehoor liggend vehikel.

België zit goed in zijn jazz gitaristen, naast Philippe Catherine en Nicolas Fiszman is daar ook het nieuwe piepjonge talent Eliott Knuets die ik niet lang geleden mocht bewonderen tijdens Leuven Jazz. Een prima album en een aanrader voor gitaar liefhebbers en natuurlijk jazzfans.

Jan van Leersum.